Styl śródziemnomorski w aranżacji wnętrz domowych

Styl śródziemnomorski to estetyka inspirowana klimatami południowej Europy i wybrzeża Morza Śródziemnego. Charakteryzuje się on jasnym, słonecznym wyglądem i swobodną elegancją, tworząc we wnętrzach atmosferę wakacyjnego luzu. Ten styl stanowi prawdziwą mieszankę kulturową – czerpie z estetyki wielu krajów basenu Morza Śródziemnego (Hiszpania, Włochy, Grecja, Francja), a także elementów północnoafrykańskich i bliskowschodnich, dzięki czemu łączy wpływy aż trzech kontynentów. Poniżej przedstawiamy kompleksowy przegląd cech stylu śródziemnomorskiego: od charakterystycznych elementów, przez paletę barw, materiały, meble i dekoracje, po regionalne odmiany oraz praktyczne wskazówki, jak wprowadzić ten klimat do współczesnego domu.

Cechy charakterystyczne stylu śródziemnomorskiego

Styl śródziemnomorski wywodzi się z regionów o ciepłym klimacie, dlatego wnętrza urządzane w tej estetyce są przystosowane do słońca i natury. Dominują tu otwarte, przestronne przestrzenie pełne naturalnego światła. Duże okna (często o łukowych ramach) i przeszklone drzwi tarasowe łączą wnętrze z zewnętrznym otoczeniem – umożliwiają swobodny przepływ światła dziennego i powietrza, podkreślając ideę stylu indoor-outdoor. Światło słoneczne odgrywa kluczową rolę: jasne, nasłonecznione wnętrza wydają się większe i bardziej przestronne, co wzmaga wrażenie otwartości. Często stosuje się tradycyjne okiennice (shuttersy), aby móc regulować ilość promieni słonecznych wpadających do środka w ciągu dnia.

Innym typowym elementem jest harmonijne połączenie wnętrza z naturą. Domy śródziemnomorskie projektowane są tak, by życie toczyło się zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz – tarasy, patia i werandy stanowią naturalne przedłużenie salonu czy jadalni. We wnętrzach często pojawiają się elementy architektoniczne podkreślające południowy charakter: łukowe przejścia i sklepienia, które nadają przestrzeni miękkich linii, oraz drewniane stropy z odsłoniętymi belkami stwarzające przytulny, rustykalny klimat. Ściany bywają teksturalne – na zewnątrz tradycyjnie pokryte bielonym tynkiem lub wapienną stucco, a wewnątrz nierzadko kamienne albo otynkowane na gładko w jasnym kolorze. Dachy domów w stylu śródziemnomorskim kryte są czerwonymi dachówkami terakotowymi, które stały się jednym z symboli tej estetyki. W wielu domach spotyka się również kominki (ważne w chłodniejsze wieczory) oraz tradycyjne wiatraki sufitowe lub duże wentylatory, zawieszone pod sufitem dla ochłody. Całość ma sprawiać wrażenie lekkości, naturalności i wypoczynkowego klimatu, jak w nadmorskiej willi na południu Europy.

Kolory i paleta barw

Paleta barw stylu śródziemnomorskiego nawiązuje do natury, morza i słońca. Bazą są kolory ziemi i wybrzeża: jasne neutrals (biele, kremy, piaski, beże) oraz odcienie błękitu i zieleni inspirowane morzem i niebem. Białe ściany to znak rozpoznawczy – w tradycyjnych domach południowych są one strategicznie bielone, ponieważ biel odbija światło i pochłania mniej ciepła, pomagając utrzymać we wnętrzu chłód w upalne dni. Stanowią one jednocześnie neutralne tło, na którym pięknie eksponują się inne barwy i faktury wyposażenia.

Do bieli i błękitów dochodzą ciepłe akcenty kolorystyczne zaczerpnięte z otoczenia śródziemnomorskiego. Paleta obejmuje często terakotową cegłę, ochry i ugry, czyli kolory wypalonej ziemi, gliny i piasku. Pojawiają się też nasycone barwy słonecznych cytrusów: żółcienie jak dojrzała cytryna, pomarańcze, a także odcienie oliwkowej zieleni i lawendy nawiązujące do śródziemnomorskiej roślinności. W greckich wnętrzach dominują przede wszystkim czysta biel i błękit egejski, podczas gdy np. we Włoszech spotkamy więcej złamanych żółci, zieleni inspirowanych toskańskimi oliwkami oraz ceglanych czerwieni, a w Hiszpanii – paleta wypalonych słońcem czerwieni i oranżów typowych dla tamtejszych krajobrazów. Ważne jest, by kolory były rozbielone, jakby wyblakłe od słońca, niezbyt ciemne ani przytłaczające. Unika się ponurych, zimnych tonacji – styl śródziemnomorski ma rozświetlać i dodawać energii. Dla ożywienia neutralnej bazy często wprowadza się żywe akcenty inspirowane naturą, takie jak turkus morza, fuksjowy róż kwiatów bugenwilli czy koralowy pomarańcz zachodzącego słońca. Cała paleta barw ma wspólnie budować wrażenie słonecznego lata i wakacyjnego luzu we wnętrzu.

Kolory i paleta barw

Paleta barw stylu śródziemnomorskiego nawiązuje do natury, morza i słońca. Bazą są kolory ziemi i wybrzeża: jasne neutrals (biele, kremy, piaski, beże) oraz odcienie błękitu i zieleni inspirowane morzem i niebem. Białe ściany to znak rozpoznawczy – w tradycyjnych domach południowych są one strategicznie bielone, ponieważ biel odbija światło i pochłania mniej ciepła, pomagając utrzymać we wnętrzu chłód w upalne dni. Stanowią one jednocześnie neutralne tło, na którym pięknie eksponują się inne barwy i faktury wyposażenia.

Do bieli i błękitów dochodzą ciepłe akcenty kolorystyczne zaczerpnięte z otoczenia śródziemnomorskiego. Paleta obejmuje często terakotową cegłę, ochry i ugry, czyli kolory wypalonej ziemi, gliny i piasku. Pojawiają się też nasycone barwy słonecznych cytrusów: żółcienie jak dojrzała cytryna, pomarańcze, a także odcienie oliwkowej zieleni i lawendy nawiązujące do śródziemnomorskiej roślinności. W greckich wnętrzach dominują przede wszystkim czysta biel i błękit egejski, podczas gdy np. we Włoszech spotkamy więcej złamanych żółci, zieleni inspirowanych toskańskimi oliwkami oraz ceglanych czerwieni, a w Hiszpanii – paleta wypalonych słońcem czerwieni i oranżów typowych dla tamtejszych krajobrazów. Ważne jest, by kolory były rozbielone, jakby wyblakłe od słońca, niezbyt ciemne ani przytłaczające. Unika się ponurych, zimnych tonacji – styl śródziemnomorski ma rozświetlać i dodawać energii. Dla ożywienia neutralnej bazy często wprowadza się żywe akcenty inspirowane naturą, takie jak turkus morza, fuksjowy róż kwiatów bugenwilli czy koralowy pomarańcz zachodzącego słońca. Cała paleta barw ma wspólnie budować wrażenie słonecznego lata i wakacyjnego luzu we wnętrzu.

Najczęściej stosowane materiały

W stylu śródziemnomorskim królują materiały naturalne, nawiązujące do tradycyjnego rzemiosła i dostępnych lokalnie surowców. Absolutnym fundamentem są drewno i kamień – to z nich budowane były od wieków południowe domy, więc i we wnętrzach pozostają kluczowe. Drewniane elementy konstrukcyjne (belki stropowe, drzwi, okiennice) oraz meble dodają ciepła i rustykalnego uroku. Kamień wykorzystywany jest na podłogach (np. chłodzące posadzki z wapienia, trawertynu czy marmuru) oraz ścianach czy kominkach. Charakterystyczne są podłogi z płytek ceramicznych lub terakoty – wypalana glina o ciepłej barwie to stały element śródziemnomorskich wnętrz, ceniony za naturalność i trwałość. Często posadzki zdobi tradycyjna wzorzysta terakota lub mozaika z malowanych płytek, co dodaje przestrzeni artystycznego rysu.

Do wykończeń i dekoracji wykorzystuje się także ceramikę w różnej postaci. Są to nie tylko płytki, ale i ręcznie robiona ceramika użytkowa (misy, talerze, wazony) wystawiana na widok jako ozdoba. Żelazo kute to kolejny wyróżnik – metal ten pojawia się w formie kutych balustrad, ram łóżek, okuć mebli czy dekoracyjnych lamp wiszących. Wiele śródziemnomorskich domów ma ozdobne kraty i balustrady z żelaza o misternych wzorach (często pomalowane na czarno lub ciemnoszaro), które dodają charakteru zarówno elewacji, jak i wnętrzom.

W tekstyliach i wykończeniach preferowane są surowce naturalne: len, bawełna, wełna, wiklina. Unika się tworzyw sztucznych – plastik jest wykluczony w autentycznej aranżacji śródziemnomorskiej. Zamiast tego wybiera się tkaniny oddychające i o wyraźnej fakturze (płótno, gruby len, bawełniane płótno żeglarskie), które podkreślają związek z naturą. Wiklina i rattan wykorzystywane są w meblach (fotele, krzesła, stoliki) oraz dodatkach takich jak kosze czy abażury – ich plecionkowa struktura wprowadza lekkość i rzemieślniczy akcent do wnętrza. Uzupełnieniem są elementy z metali o ciepłej patynie – oprócz kutego żelaza spotyka się mosiądz czy postarzaną miedź (np. okucia mebli kuchennych, krany, misy). Ogólnie materiały w stylu śródziemnomorskim mają być autentyczne, proste i trwałe, starzejące się z wdziękiem. Nie stroni się od nierównych faktur, naturalnych niedoskonałości drewna czy ręcznie formowanej ceramiki – to właśnie dodaje wnętrzom charakteru i przytulności.

Styl mebli i wykończeń

Meble w stylu śródziemnomorskim są z reguły solidne, funkcjonalne i nawiązujące do tradycji. Przeważają sprzęty drewniane o jasnych odcieniach, często bielone lub celowo postarzane, co dodaje wnętrzu ciepła i sielskości. Typowe są masywne, rustykalne stoły z litego drewna, kredensy i komody o prostych formach, a także wygodne, głębokie sofy i fotele zachęcające do wypoczynku. Meble tapicerowane pokrywa się tkaninami naturalnymi (lniane lub bawełniane pokrowce w jasnych barwach), co podkreśla wrażenie lekkości i niewymuszonej elegancji. Często wstawia się też wiele drobniejszych elementów wyposażenia – niewielkie stoliki, taborety, konsolki – które tworzą przytulne zakątki i są pamiątką po dawnych domach pełnych rzemieślniczych wyrobów.

W zależności od regionu, styl mebli może się nieco różnić. W Grecji spotkamy proste, nieskomplikowane formy – np. bielone drewniane krzesła o plecionych siedziskach czy murowane ławy i siedziska wbudowane w ściany, które następnie dekorowane są poduszkami. We Włoszech popularne są cięższe meble o charakterze wiejskim (rustic country), często rzeźbione w drewnie i wykończone z patyną dla efektu postarzenia. W Hiszpanii natomiast królują akcenty mauretańskie: bogato zdobione fronty szafek, ciemne, rzeźbione drewno i detale z kutego żelaza (np. ozdobne okucia, zawiasy, klamki). Niezależnie od odmiany, umeblowanie ma wyglądać na wykonane przez lokalnych rzemieślników – unikamy ultranowoczesnych połyskliwych powierzchni czy plastiku.

Wykończenia wnętrz w stylu śródziemnomorskim również odwołują się do tradycji i naturalności. Ściany są najczęściej matowe, porowate – zamiast nowoczesnych gładzi gipsowych częściej zobaczymy chropowaty tynk, efekt przecierek lub odkrytą cegłę wapienną pomalowaną na biało. Takie wykończenie ścian dodaje głębi i historycznego klimatu. Podłogi, jak wspomniano, to zazwyczaj kamień lub płytki – często pozostawia się je niepolerowane, o naturalnej fakturze, co jest praktyczne w ciepłym klimacie (chłodna posadzka) i stylowo autentyczne. Drewniane elementy konstrukcyjne (jak belki sufitowe czy słupy) pozostawia się odsłonięte i surowe albo lekko bejcowane – pełnią one funkcję dekoracyjną i podkreślają architekturę wnętrza. Sufity bywają zdobione drewnem lub nawet plecionką trzcinową dla egzotyki. Detal metalowy – wspomniane żelazne balustrady, uchwyty, ramy luster czy kute żyrandole – wprowadza ciemniejszy akcent i finezyjne wzory kontrastujące z jasnymi płaszczyznami. Całość dopełniają łuki i nisze architektoniczne, które często wykorzystuje się jako wbudowane półki czy siedziska, pogłębiając stylowy efekt południowej willi.

Dekoracje i dodatki

Dekoracje w stylu śródziemnomorskim podkreślają regionalny charakter i związek z przyrodą oraz morzem. Ważną rolę odgrywają tekstylia – lekkie, przewiewne, często ręcznie tkane lub zdobione tradycyjnymi wzorami. Na oknach zamiast ciężkich zasłon częściej zobaczymy jasne lniane firany albo drewniane okiennice, co pozwala regulować światło i zachować lekkość wystroju. Poduszki, narzuty i dywany wprowadzają kolory i wzory: popularne są motywy geometryczne i roślinne inspirowane folklorem regionu, np. grecki wzór meander (grecka fretka), tureckie czy marokańskie ornamenty na poduszkach, pasiasta tkanina przypominająca marynarskie pasy, albo marokańskie wzory na dywanach i kilimach. Materiały są naturalne – bawełniane i lniane tkaniny o grubym splocie, wełniane koce, a latem także maty z trawy morskiej czy juty.

Niezastąpione w dekoracjach są ceramika i wyroby rzemieślnicze. W stylu śródziemnomorskim eksponuje się piękne ceramiczne wazony, talerze, misy, często ręcznie malowane w kolorowe wzory (np. motywy kwiatowe, scenki wiejskie albo abstrakcyjne wzory geometryczne). Ustawia się je na komodach, otwartych półkach czy w wiszących witrynach – stanowią ozdobę samą w sobie. W kuchni widoczne mogą być gliniane dzbany na oliwę, zdobione talerze na ścianach czy mozaikowe kafelki nad blatem. Metalowe dodatki również budują klimat: kute żelazne świeczniki, latarenki z ażurowego metalu (często w stylu marokańskim) zawieszone pod sufitem, patynowane mosiężne misy czy lampy oliwne. Ważnym akcentem są kosze z wikliny lub trzciny – służą do przechowywania (np. pledów, poduszek) albo jako osłonki donic, a same w sobie wprowadzają naturalną fakturę i kolor do pomieszczenia.

Warto dodać również motywy morskie i wakacyjne pamiątki, które podkreślają związek stylu z nadmorskimi rejonami. We wnętrzu śródziemnomorskim świetnie odnajdą się dekoracje takie jak zebrane muszle, korale i kamyki wyeksponowane w szklanych naczyniach, butelki wypełnione piaskiem z plaży, modele żaglowców czy fotografie i obrazy przedstawiające morskie pejzaże. Oczywiście, nie może zabraknąć roślin – zieleń ożywia przestrzeń i dodaje egzotycznego charakteru. W dużych glinianych lub ceramicznych donicach ustawia się palmy, drzewka cytrusowe, oliwki, oleandry czy choćby bluszcz pnący się po kratce. Nawet jedna okazała roślina (np. palma w wiklinowym koszu) potrafi przemienić salon w słoneczną, południową oazę.

Istotą dekoracji w tym stylu jest autentyczność i umiłowanie rękodzieła. Wnętrze nie powinno wyglądać jak dekorowane masowo produkowanymi dodatkami, ale raczej jak zbiór przedmiotów z duszą – z targu rzemieślniczego, od lokalnego artysty czy przywiezionych z podróży po Morzu Śródziemnym. Dzięki temu przestrzeń nabiera indywidualnego charakteru i opowiada historię mieszkańców.

Odmiany regionalne stylu śródziemnomorskiego

Styl śródziemnomorski nie jest jednolity – w różnych krajach przybrał on odmienny charakter, zachowując wspólne podstawy. Najbardziej znane odmiany regionalne to grecka, włoska i hiszpańska, które różnią się paletą barw i detalami.

Styl grecki (cykladzki)

Wywodzi się z wysp greckich i Cyklad, stąd jego najbardziej rozpoznawalną cechą jest kontrast bieli i niebieskiego. Wnętrza w stylu greckim są jasne, czyste i skromne. Dominują śnieżnobiałe ściany oraz dodatki i detale w odcieniach błękitu – od lazuru nieba po głęboki kobalt morza Egejskiego. Taka kolorystyka nie tylko nawiązuje do nadmorskiego krajobrazu, ale też pomaga utrzymać chłód w upale (biały tynk odbija słońce). Meble greckie są proste, często wbudowane w strukturę domu (np. murowane ławy czy półki), lub wykonane z jasnego drewna. Często są malowane na biało bądź w odcieniach błękitu, zachowując minimalistyczny charakter. Ważny jest rzemiosłany detal – np. ręcznie plecione siedziska krzeseł z liści palmowych czy wyplatane lampy. Tekstylia (poduszki, bieżniki) mogą mieć motywy geometryczne inspirowane starożytną Grecją lub być gładkie, w kolorach morza. Faktury w greckich wnętrzach są naturalne: bielone, chropowate tynki na ścianach, surowe drewno i ceramika. Całość sprawia wrażenie rustykalnej prostoty połączonej z nadmorskim urokiem.

Styl włoski (toskański i nadmorski)

Włoska odmiana stylu śródziemnomorskiego jest niezwykle zróżnicowana – od toskańskich willi po wille na Wybrzeżu Amalfitańskim. Kolorystyka jest ciepła i bogata: oprócz wszechobecnych neutralnych beży i kremów pojawiają się terakotowe pomarańcze, oliwkowe zielenie, głębokie błękity oraz złociste żółcienie, przywodzące na myśl pola słoneczników. W przeciwieństwie do ascetycznej bieli Grecji, we Włoszech barwy bywają nieco bardziej nasycone, choć nadal inspirowane naturą. Meble we włoskiej odmianie są przeważnie rustykalne i solidne – ciężkie drewniane stoły, kredensy i ławy o prostym, wiejskim rodowodzie są ozdobą wnętrza. Często mają one dekoracyjne rzeźbienia lub malowane motywy (np. girlandy, kwiaty) na frontach, co dodaje im uroku w stylu rustic. W regionach nadmorskich (np. Liguria, Sycylia) styl może być lżejszy – z meblami malowanymi na pastelowe odcienie, wiklinowymi fotelami i żelaznymi łóżkami z misternymi zdobieniami. Architektura wnętrza we włoskim stylu podkreśla tradycję: łukowe drzwi i okna, widoczne sklepienia, ściany pokryte strukturalnym tynkiem lub kamieniem. Na podłogach często leży terakota lub kamień, nierzadko w ciemniejszym odcieniu (np. brunatny ceglany), co ziemi wnętrzu solidną bazę. Dodatki we włoskim stylu mogą nawiązywać do życia na wsi i kuchni – miedziane naczynia wyeksponowane w kuchni, ceramiczne płytki z motywami cytryn i winorośli (szczególnie w rejonie Amalfi), obrazy lub fotografie toskańskich pejzaży. Styl włoski jest przytulny, gościnny i nieco eklektyczny – łączy elegancję z wiejskim urokiem.

Styl hiszpański (śródziemnomorski z wpływami mauretańskimi)

Hiszpańska odmiana stylu śródziemnomorskiego wyróżnia się bogactwem wzorów i nasyconych barw. Paleta kolorów jest najcieplejsza z trzech wymienionych – dominują ugruntowane czerwienie, wypalone pomarańcze, ochry i brązy, które odzwierciedlają klimat spalonej słońcem hiszpańskiej ziemi. Często kontrastują z nimi akcenty głębokiego kobaltu lub turkusu – wpływ tradycji andaluzyjskiej i marokańskiej. Materiały używane we wnętrzach hiszpańskich to masywne drewno i zdobiona ceramika. Podłogi pokrywają płytki terakotowe lub kamienne, nierzadko ułożone we wzory (np. mauretańska mozaika). Meble hiszpańskie bywają ciężkie, wykonane z ciemnego drewna (dąb, orzech) i bogato zdobione – rzeźbione oparcia krzeseł, fronty szafek inkrustowane wzorami. Charakterystyczne są tutaj elementy kute: żyrandole z kutego żelaza, żelazne okucia drzwi i okien, a także meble z akcentami metalowymi (np. łóżka z kutego żelaza). Dekoracje w stylu hiszpańskim czerpią z dziedzictwa mauretańskiego: na ścianach często pojawiają się ręcznie malowane płytki ceramiczne (azulejos) tworzące barwne wzory geometryczne lub roślinne. We wnętrzach można spotkać kolorowe, tkane tkaniny (np. kilimy), skórzane poduszki, a także elementy inspirowane kulturą arabską (lampiony, rzeźbione parawany). Nieodłącznym elementem hiszpańskich domów jest patio – wewnętrzny dziedziniec z bujną roślinnością i fontanną, który stanowi serce domu i naturalnie łączy się z resztą wnętrz. Styl hiszpański jest żywiołowy i dekoracyjny, łączy południową przytulność z odrobiną orientalnej tajemniczości.

Wskazówki, jak wprowadzić styl śródziemnomorski do współczesnych wnętrz

Chociaż styl śródziemnomorski wywodzi się z tradycyjnych domów południa, z łatwością można zaadaptować go we współczesnych mieszkaniach i domach – nawet z dala od plaż i słońca. Oto kilka praktycznych wskazówek, jak wprowadzić ten klimat do swojego wnętrza:

Postaw na jasną bazę i naturalne światło: Zacznij od rozświetlenia przestrzeni. W miarę możliwości pomaluj ściany na biało lub w bardzo jasnych odcieniach piaskowych – uzyskasz neutralne tło, które powiększy optycznie pomieszczenie i odbije światło. Usuń ciężkie zasłony; zastąp je lekkimi, półprzezroczystymi firanami albo zamontuj drewniane okiennice, aby regulować nasłonecznienie. Jeśli masz taką możliwość, powiększ okna lub drzwi balkonowe – więcej naturalnego światła i widoku za oknem automatycznie doda wnętrzu śródziemnomorskiej atmosfery. Układ pomieszczeń warto otworzyć – zrezygnuj z niepotrzebnych przepierzeń, aby stworzyć otwartą przestrzeń sprzyjającą swobodnemu przepływowi światła i powietrza.

• Wybieraj naturalne materiały i faktury: Wprowadź do wnętrza jak najwięcej naturalnych surowców. Na podłodze zamiast wykładziny połóż drewniane deski, parkiet w ciepłym odcieniu lub płytki terakotowe. Zamiast plastikowych paneli czy laminatów wybierz np. okładzinę z kamienia ozdobnego na jedną ze ścian (lub choćby płytki gipsowe imitujące cegłę pomalowane na biało). Meble tapicerowane obij tkaninami z lnu lub bawełny, dodaj plecione kosze na drobiazgi, a na sofie ułóż poduszki z poszewkami z surowego płótna. Takie detale nadadzą przestrzeni autentyczności i przywołają klimat śródziemnomorskiego domuperfectspace.pl. Pamiętaj, że niedoskonałość jest zaletą – ręcznie wykonana miska z ceramiki czy stół z odzyskanego drewna opowiadają historię i ocieplają nowoczesne wnętrze.
• Stosuj paletę śródziemnomorską w akcentach: Nie musisz od razu malować całego mieszkania na niebiesko, by poczuć śródziemnomorski klimat. Wprowadź kolory morza i słońca poprzez dodatki. Kilka poduszek w odcieniu turkusu lub kobaltu, zasłony w paski biało-niebieskie, żółty pled przypominający letnie słońce – te akcenty ożywią stonowane wnętrze. Na ścianie możesz zawiesić obraz lub fotografię przedstawiającą śródziemnomorski pejzaż (np. grecką wyspę z białymi domkami i błękitnym morzem) dla wzmocnienia efektu. Pamiętaj jednak o umiarze – tło pozostaw jasne i neutralne, a intensywne barwy dawkuj w dodatkach, aby całość pozostała harmonijna.
• Łącz stare z nowym: We współczesnej interpretacji stylu śródziemnomorskiego świetnie sprawdza się eklektyzm. Nie bój się zestawić ze sobą elementów tradycyjnych i nowoczesnych. Przykładowo, do solidnego, rustykalnego stołu z drewna dodaj nowoczesne, proste krzesła – taka kombinacja doda wnętrzu charakteru i lekkości. Albo odwrotnie: nad minimalistyczną, współczesną sofą zawieś ręcznie tkany gobelin lub makramę. Mieszając style, zachowaj jednak wspólny mianownik kolorystyczny lub materiałowy (np. nowoczesne krzesła mogą mieć siedziska z plecionki, nawiązujące do stylu). Umiar i równowaga są kluczowe – unikaj przeładowania wnętrza zbyt wieloma wzorami czy ciężkimi meblami naraz. W stylu śródziemnomorskim liczy się wygoda i swoboda, więc aranżacja powinna sprawiać wrażenie niewymuszonej.
• Stawiaj na rzemiosło i autentyczne dodatki: Zamiast dekoracji z sieciówek wybierz przedmioty z duszą. Poszukaj ceramiki od lokalnych twórców, unikatowych wazonów, ręcznie malowanych talerzy czy mis – wyeksponuj je na otwartych półkach lub komodzie. Zawieś na ścianie lustro w rzeźbionej, postarzonej ramie albo żyrandol z kutego żelaza nad stołem, by przykuć wzrok i nadać przestrzeni południowy charakter. Tekstylia również postaraj się dobierać autentyczne – np. tkany kilim zamiast syntetycznego dywanu, haftowane poszewki zamiast nadruków cyfrowych. Takie detale wniosą do Twojego domu rzemieślniczy kunszt i sprawią, że wystrój będzie niepowtarzalny.
• Wprowadź śródziemnomorską zieleń: Rośliny są nieodłącznym elementem tego stylu, więc zaproś do wnętrza trochę śródziemnomorskiej flory. Jeśli pozwalają na to warunki, postaw w salonie drzewko oliwne w donicy albo cytrynę czy mandarynkę – ich błyszczące liście i (ewentualnie) owoce od razu przywodzą na myśl południe Europy. Alternatywnie świetnie sprawdzi się fikus lub palma (np. areka, kentia), które mają bujny, tropikalny pokrój. Zioła kuchenne jak rozmaryn, bazylia czy lawenda ustawione na kuchennym parapecie nie tylko ozdobią wnętrze, ale i wypełnią je zapachem wspomnień z wakacji. Pnącza typu bluszcz czy monstera dodadzą przytulności – możesz puścić je na podporach lub półkach. Rośliny ożywią przestrzeń i podkreślą związek z naturą, a dodatkowo oczyszczą powietrze w domu.

Podsumowując, styl śródziemnomorski we wnętrzach to pochwała światła, natury i tradycji. Wprowadzając go do swojego domu, skup się na rozjaśnieniu i otwarciu przestrzeni, użyciu naturalnych materiałów oraz dodaniu elementów, które opowiadają historię i tworzą swobodny, wakacyjny nastrój. Taki wystrój, choć zakorzeniony w historycznych willach południa, wciąż pozostaje świeży i ponadczasowy – emanuje ciepłem, gościnnością i bezpretensjonalnym stylem, który sprzyja codziennemu relaksowi. Właśnie dlatego ponadczasowy urok stylu śródziemnomorskiego odnajduje się doskonale także we współczesnych aranżacjach, przynosząc odrobinę słońca i śródziemnomorskiej beztroski do nawet najbardziej pochmurnych zakątków świata.